Pizza met rode biet!
Wie lust dat nou niet?
Nou ik,
tot niet zo lang geleden...
Het beste bewijs dat je nooit te oud bent
om te leren
andere smaken te gaan waarderen.
Pizza was het dus vandaag!
En dan niet zo'n snelle van 'even bellen'.
Nee, die was eerder een 'slow cooking' variant ;)
Het begon met een bakplaat
vol tomaten, courgettes en ui.
Eenmaal geroosterd
ging dit in de blender met 2 tenen geroosterde knoflook,
en wat struikjes bosjes spinazie.
De saus was klaar.
De grote rode biet
die straks in plakken op de pizza zou mogen,
werd in anderhalf uur
gaar gekookt in de kookoven.
Het deeg werd gekneed en uitgerold
en toen kon het beleggen beginnen:
saus, gedroogde oregano, verse basilicum, ui, 'verkruimelde' uitgelekte yoghurt...
Voor de kinderen kwam hier salami bij
en voor Ernst en mij de plakken de rode biet
en de inhoud van een blikje tonijn en wat plakken kaas.
Het kind wat vooraf het meeste commentaar had
"Zit er groente op? Ja vast wel, 'een beetje'...!"
en
"Uitgelekte yoghurt??? Ik wíl helemaal geen yoghurt op mijn pizza!"
zei na afloop:
"Lekker! Zo moet je voortaan altijd de pizza maken!"
Tja,
dan heeft hij toch pech!
Ik ben een te 'intuïtief' koker
om 2x hetzelfde gerecht te kunnen reproduceren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten