Uit de oude doos: een column van Noor #1

Al bijna 14 jaar verzorg ik 'de column van Noor'

in een wijkblad hier in Helmond.

Elke maand schrijf ik weer,

geïnspireerd of met minder inspiratie.

Een tijdje geleden herlas ik

wat ik in al die jaren geschreven had.

Het bracht heel wat herinneringen tot leven.

Sommige stukjes las ik voor aan manlief en de kinderen,

vaak onderwerp van mijn stukjes,

en er kon hartelijk om gelachen worden.

Ik besloot daarom

zo nu en dan op deze plek

eens wat te presenteren uit de oude doos.

En dus neem ik jullie vandaag

12 jaar mee terug in de tijd.

(december 2005)

Kent u die rubriek in het Eindhovens Dagblad, ‘de vraag van de dag’? In die rubriek worden vragen van lezers over alledaagse dingen voorgelegd aan deskundigen die dan een antwoord geven. Erg leuk soms! Ik heb gemerkt dat het lezen van die rubriek je verstand inspireert tot het stellen van net zulke vragen. Gisterochtend had ik weer zo’n vraagmoment. 

Onze kleine man heeft de gewoonte om óf bij het ontwaken zijn luier vol te maken, óf tijdens of net na het ontbijt. Op zich zit daar al een interessante vraag in (want waarom doet hij dit op een moment waarop mijn maag er nog helemaal niet aan toe is!!!), maar dat is niet de vraag die ik mezelf stelde. Nee, gisteren had de kleine man nog niet gepoept toen ik net na het ontbijt met hem in bad wilde. Ik vroeg me daarom af of de kleine man instinctief zijn poep zou ophouden tot na het bad of dat dit iets is wat hij nog moet aanleren. 

In bad legde ik mijn vraag voor aan dé deskundige bij uitstek, maar die keek me niet-begrijpend aan. Even later echter begonnen kwalijke dampen mijn neusgaten te belagen. Zou hij…? Nee toch zeker! Toch niet terwijl ik bij hem in bad zat…? Ik speurde rond naar op het water drijvende slierten, maar die waren niet te zien. Omdat de dampen niet afnamen speurde ik wat beter. Op de bodem van het bad ontdekte ik een lange donkere schaduw. Pff, indrukwekkend!

Nu kleine man mijn prangende vraag beantwoord had, liet ik het bad leeglopen en waste ik mezelf en hem nog maar eens grondig. ’s Avonds deed ik het hele relaas aan manlief. Ook bij hem ontplooide zich toen een vraag. “Of ik de drol met mijn handen uit het bad geschept had?” [……] Sommige vragen zijn zo dom, daar hoef je geen antwoord op te geven!